Anders door Firenze

Voor wie deze fantastische stad al eens gezien heeft, maar haar opnieuw en op een andere manier wil ontdekken, heeft de Vlaamse gidse Sophie D’Haese een letterlijk en figuurlijk apart dagprogramma ontwikkeld. Letterlijk anders omdat het grotendeels met de fiets gaat, figuurlijk omdat ook de vergeten hoekjes verkend worden. Eerder ‘behind the scenes’ dan de platgelopen klassiekers dus.

Florence Nightingale is niet de enige beroemdheid die in deze stad het levenslicht zag, Michelangelo en Dante gingen haar voor. Er is in Firenze -of Florence- geen ontkomen aan: overal wordt de bezoeker geconfronteerd (lees: verwend tot overspoeld) met de eeuwenoude, rijke historie van de stad. Musea, kerken, bruggen, tuinen en paleizen, allen grotendeels daterend uit het Renaissance-tijdperk, domineren het oneindige kunstaanbod. Verdwalen is onmogelijk, want overal boven de huizen doemt de koepel van de Dom op, zowel historisch als geografisch het middelpunt van de Toscaanse hoofdstad. Maar er is ook een ander Firenze; de tocht van de kleine straatjes, verborgen juweeltjes, weetjes en kleine ontdekkingen. Het Firenze voor de terugkomers die willen herontdekken en vooral dieper graven. Dat  kan onder deskundige begeleiding van een Vlaamse gidse: Sophie D’Haese. Met veel zorg en kennis boetseerde ze een gamma unieke dagtochten per fiets in elkaar.

Volg de insider

“Wat doen we?”, vraagt Sophie. “Drinken we het aperitief in het roemrijke café Cibrèo of bollen we tot Procacci, dat bekend is voor de panini tartufati, een hapklaar broodje met truffel?” En zo gaat het de ganse dag door. Riep de Lonely Planet-reisgids de wijk San Frediano uit tot the place to be in Firenze, dan heeft Sophie er een tour. Deze wijk ‘Al di là del Arno’ (letterlijk: aan de overkant van de Arno-rivier) is er maar één uit haar aanbod. De betere koffie, de andere osteria waar ook de Florentijnen eten, een vergeten gallerij achter een onopvallende deur, de geheime wandelweg van de Medici, de echte shoppingjuweeltjes. En het komt allemaal afgekruid met leuke weetjes en scherpzinnige opmerkingen –ook voor wie al wat vertrouwd is met bella Italia. 
Zo wijst Sophie me op het typisch Italiaanse spektakel dat zich voor de toonbank van een bar afspeelt. ‘Fare bella figura’, of hoe iedereen de beste indruk nalaat, enkel en alleen voor de buitenwereld. Wel mooi natuurlijk, een sierlijkheid die we in onze contreien bijna verloren zijn. Of die onterecht als pretentie geklasseerd wordt, terwijl het gewoon met goede smaak en stijl te maken heeft. En met Italië…

Sophie sluit ook telkens af met een extra verrassing.  Zo drinken we een afsluitend glaasje prosecco op het dakterrasje van een grootwarenhuis terwijl de stad leegloopt met bustoeristen en volloopt met shoppende locals. Een klein terras met een groots uitzicht. Alweer zo’n Sophie-adresje. Voor mensen als haar bestaat er een begrip: leveranciers van meerwaarde.

Hoteltip: Horto Convento: de nonnen zijn er nog en de kerk is geopend. Maar in een leegstaande kloostervleugel verrees een zeer smaakvol boetiekhotel. Super adresje.

Vraag je UNIGLOBE-kantoor voor een à la carte-citytrip naar Firenze, al dan niet onder de regie van deze fantastische stadsgidse.